«Horvat źjechaŭ, ale pakul ničomu nie kaniec». Piatro Kuźniacoŭ raskazaŭ, što ciapier z adnaŭleńniem pałaca Horvataŭ u Naroŭli
Homielski žurnalist Piatro Kuźniacoŭ, jaki apošnija amal čatyry miesiacy ničoha nie pisaŭ u svaim niekali papularnym telehram-kanale, paličyŭ patrebnym pierarvać maŭčańnie i rastłumačyć hramadskaści, što ciapier budzie z pałacam Horvataŭ u Naroŭli, jaki amal try hady tamu jon z kampańjonami vykupiŭ i ŭziaŭsia davodzić da ładu.
Na pačatku dopisu Kuźniacoŭ nahadvaje, što nie tak daŭno adzin ź jaho kampańjonaŭ, viadomy piśmieńnik Andrej Horvat
«napisaŭ u FB post, ź jakoha ŭsie całkam abhruntavana zrazumieli, što aŭtar pakinuŭ krainu. I paśla zrabili nie mienš abhruntavanuju vysnovu, što pałacam u Naroŭli jon bolš zajmacca nie budzie».
Adnak ža, nahadvaje žurnalist, Horvat u hetaj spravie byŭ nie adzin:
«Naraŭlanski pałac rodu Horvataŭ XIX stahodździa vosieńniu 2020 hoda byŭ vykupleny na aŭkcyjonie z metaj restaŭracyi kampańjonami ŭ składzie: Andrej Horvat, Piotr Kuźniacoŭ i Alaksandr Baranaŭ».
I kampańjony z taho času nie siadzieli skłaŭšy ruki:
«Z taho momantu pałac byŭ całkam rasčyščany, stvorany prajekt kansiervacyi, zhodna ź im, zakładzienyja asnovy dachu, stvorany i amal uzhodnieny prajekt rekanstrukcyi».
Pavodle Kuźniacova, Andrej Horvat u pracesie restaŭracyi pałaca byŭ niesumnienna važnaj fihuraj: bo
«adyhryvaŭ viadučuju publičnuju rolu i viadučuju arhanizacyjnuju: jon pasialiŭsia ŭ Naroŭli, niepasredna arhanizoŭvaŭ usie pracy na miescy, kaardynavaŭ usie namahańni vałancioraŭ, razmaŭlaŭ sa ŚMI i miascovaj uładaj».
Tamu, kali Horvat vyjechaŭ ź Biełarusi i paviedamiŭ pra heta davoli nievyrazna, «vakoł temy naradziłasia mnostva zdahadak, čutak i plotak», jakija Kuźniacoŭ svaim pastom pastaviŭ metu raźviejać. Jon vyłučyŭ try asnoŭnyja «mify», jakija skłalisia vakoł situacyi:
«Mif 1. Prajektu «kaniec», tamu što Andrej Horvat źjechaŭ z pryčyny pieraśledu praz hety sam prajekt. Jak praviła, tyja, chto havoryć takoje, nijak nie tłumačać łohiku padobnaha źniavoleńnia, ale čuć, što nas usich «presujuć z-za pałaca», davodzicca časta».
U adkaz na heta Kuźniacoŭ śćviardžaje, što heta niapraŭda. Z pałacam adjezd Horvata nijak nie źviazany, tam inšaja historyja.
«Mif 2. Toje, što prajektu «kaniec», stała zrazumieła, paśla taho, jak u ŚMI źjaviłasia infarmacyja, što była zakrytaja arhanizacyja — jurydyčnaja asoba, na jakuju byŭ nabyty pałac».
Heta taksama, pavodle Kuźniacova, niapraŭda. Zakrytaja była arhanizacyja, jakaja pracavała ŭ Mazyry i da pałaca niepasrednaha dačynieńnia nie mieła, tolki ŭskosnaje. A paciarpieła pa inšych pryčynach.
«Mif 3. Usiamu «kaniec», tamu što Horvat źjechaŭ».
Kuźniacoŭ śćviardžaje, što «na hety momant usie pracy, jakija vialisia pa raspracoŭcy i ŭzhadnieńni prajektnaj dakumientacyi, praciahvajucca mnoj — ničoha nie spyniłasia».
Jon nie admaŭlaje taho, što dadatkovaja nahruzka, jakaja na jaho zvaliłasia, «niečakany, niepryjemny i vielmi niepatrebny śnieh na hałavu — viasnoj», bo chapaje až ź liškam ułasnych prablem samaha roznaha kštałtu. Ale ŭsio ž taki jon, niahledziačy ni na što, u heta ŭprohsia i ciahnie.
«Kali mianie spytać, navošta mnie heta naohuł treba, racyjanalna ja, napeŭna, skazaŭ by, što nie viedaju. Mahčyma, charaktar u mianie taki, durny — pakul fizična mahčyma, nie kidaju ni spraŭ, ni ludziej.
Tamu pakul — ničomu nie kaniec. Pałac nichto nie represavaŭ i tut pakul jašče jość, kamu im zajmacca. A voś što atrymajecca — my ŭžo adnosna chutka budziem bačyć. I zaležać usio heta budzie ad nas z vami», — zaviaršaje svoj dopis Piatro Kuźniacoŭ.
Čytajcie taksama:
Pałac u Naroŭli płanujuć rekanstrujavać: patrebnaja dapamoha
Aŭtar biestsielera «Radziva Prudok» zaprašaje na rasčystku pałaca ŭ Naroŭli
Ciapier čytajuć
Fiodar Viktaravič i «Viktar Fiodaravič». Supracoŭnik «Varhiejminha» maje pašpart prykryćcia. Jaho žonka Volha Siamaška — viadomaja žurnalistka47
Kamientary