«Miki 17»: zorka «Źmiarkańnia» hraje ŭ šalonaj kamiedyi, i heta varta bačyć

U «Miki 17» (Mickey 17) hrymučaja kampanija stvaralnikaŭ. Amierykanskija pradziusary filma nieadnarazova atrymlivali «Oskar», jość statuetka i ŭ paŭdniovakarejskaha režysiora. Havorka pra 55-hadovaha Pon Džun Cho — šeść hadoŭ tamu pa ŭsim śviecie prahrymieli jaho «Parazity», i za toj film Pon Džun Cho atrymaŭ samu prestyžnuju kinaŭznaharodu.

U novaj stužcy jon viarnuŭsia da žanru niebanalnaj i razumnaj kamiedyi. «Miki 17» — ekranizacyja ramana Edvarda Eštana «Miki 7», jaki vyjšaŭ u 2022 hodzie. 

U centry abodvuch tvoraŭ znachodzicca Miki Barns, historyk pa adukacyi, ale ž dla filma jaho los troški źmianili. Barns adkryvaje razam ź siabram biznes — pradaje makaruny, francuzskaje mindalnaje piečyva z kremam. Ale ž akazałasia, što i na makarunach možna ŭlapacca ŭ niepryjemnaści. Miki ź siabram akazalisia vinnyja šmat hrošaj kryminalnamu bosu, jaki moža znajści ciabie navat va Ułan-Batary.

Jak vyratavać siabie? Miki najmajecca ŭ misiju pa kałanizacyi płaniety pad nazvaj Nilfchiejm, bo ŭ kosmasie jaho byccam nie znojduć i nie paprosiać doŭh nazad. Praŭda, potym razumieje, što varta było čytać damovu bolš uvažliva, tamu što ciapier jon «raschodnik»: Miki vykonvaje dla kałonii samyja niebiaśpiečnyja zadańni, a kali pamiraje, jaho prosta kłanirujuć.

Jak možna zrazumieć z nazvy filma, kłaniravać davodzicca šmat, i hieroj stužki — heta ŭžo siamnaccataja viersija Miki. Adnojčy adzin z kłonaŭ Miki hublaje suviaź z bazaj, jaho ličać pamierłym i z čystym sumleńniem stvarajuć novaha Miki. I z hetaha momantu ŭsio idzie nie pa płanie.

«Miki 17» — razumnaja satyra na śviet kapitalizmu, dzie prostyja ludzi taksama robiacca raschodnym materyjałam. Aŭtary davodziać hetuju satyru da absurdu i vykručvajuć jaho na maksimum: naprykład, śpiecyjalisty nastolki nie kłapociacca pra Miki, što jaho cieła vypadaje z aparatu dla kłanavańnia prosta na padłohu, a adnoj ź viersij Miki dajuć pažyć usiaho 15 chvilin.

Praz uvieś hety absurd i składanaść film atrymaŭsia hruvastkim i nie samy zručnym dla prahladu, ale pry hetym samadastatkovym. Heta niezvyčajnaja kamiedyja, bo dobra, kali vy ŭśmichnieciesia choć niekalki razoŭ za film.

Pavialičyć

Kali hladzieć hłybiej, u Pon Džun Cho atrymaŭsia našmat bolš surjozny i važny film, čym zdajecca adrazu. I sprava zusim nie tolki ŭ kapitaliźmie — darečy, uvahaj da hetaj temy stužka nahadvaje znakamituju «Hulniu ŭ kalmara». Tyja, chto hladzieŭ lehiendarny paŭdniovakarejski sieryjał, zrobiać i inšyja anałohii: naprykład, u abodvuch prajektach havorka idzie pra ludziej, jakija zbankrutavali i šukajuć paratunku.

«Miki 17» pakazvaje, jak za vysokimi matyvami mohuć chavacca drobnyja žadańni. My pryvykli bačyć u fantastycy hieraičnyja siužety, poŭnyja nadziei na lepšuju budučyniu. Ale voś vam Ziamla budučyni, dzie ludzi stajać u vielizarnaj čarzie, kab tolki źbiehčy z hetaj płaniety, a sami traplajuć u jašče horšyja ŭmovy.

Havorka pra samazakachanaha palityka Kienieta Maršała, jaki prajhraŭ vybary na Ziamli i vykarystoŭvaje kałanistaŭ, kab realizavać usiu svaju prahu da ŭłady, a inšyja dapamahajuć jamu sa strachu. Badaj, hetaja budučynia vyhladaje bolš vierahodnaj za hieraičnyja historyi, i tak los Miki Barnsa akazvajecca bližejšym da našaj realnaści, čym zdavałasia.

«Miki 17» — heta jašče i prykład stužki, u jakoj stvaralniki nie bajacca ekśpierymientaŭ. U čas kinafranšyz i błakbastaraŭ, dzie pośpiech amal harantavany, amierykana-karejskaja kamanda z Bredam Pitam siarod pradziusaraŭ stvaraje šalony prajekt z navukovaj fantastykaj nie dla ŭsich. Tut robiać sous ź inšapłaniecian, pahražajuć za makaruny bienzapiłoj i, zdajecca, zusim nie kłapociacca pra toje, spadabajecca vam heta ci nie.

Kali vy lubicie kino, nie varta prapuścić hety film.

• 10
• 0
• 0
• 1
• 0
• 0
• 0
• 0