Julija Čarniaŭskaja: Inšy raz jany prosta takimi naradžajucca
Ad sacyjapata, asabliva vysokaarhanizavanaha, možna tolki adharadzicca, piša ŭ siabie ŭ fejsbuku Julija Čarniaŭskaja.
Ciapier dajšło: «Pierachodny ŭzrost» — heta film-kanstatacyja. Kanstatacyja vidavočnaha fakta, jaki my nie ŭ stanie zasvoić. Usio ŭ nas jamu supraciŭlajecca. My šukajem pryčyny, asabliva ciapier, kali tak raźvitaja kultura dziacinstva. Baćki niedalubili (pra «pieralubili» pytańnie nie staić, a ja viedaju, jak i nieda-, tak i pieralublenych, i apošnija taksama byvajuć całkam ahidnymi). U škole zackavali. Materyjalna nie zabiaśpiečyli, nie ŭnikali ŭ tonkuju čullivuju dušu, tam nie zaŭvažyli, toje praziavali i sioje. A nasamreč, heta vielmi dobra i karotka apisaŭ adzin znajomy psichaterapieŭt ź vialikim stažam, čałaviek vialikaj mudraści: «Časam jany prosta takimi naradžajucca».
Ja asabista viedała ŭ svaim žyćci niekalkich sacyjapataŭ, u tym liku i vysokaarhanizavanych. Niekalkich mužčyn, niekalkich žančyn. Siarod ich jość doktar, jość paet, jość palityk. Jość i praściejšyja ludzi. Viedała i ich zychodnyja abstaviny. Dobryja siemji — ad prostych pracaŭnikoŭ da intelektuałaŭ. U hetych maich znajomych — siemji jakraz poŭnyja. Rozny ŭzrost. U kahości paślavajennaje biednaje dziacinstva, jak i va ŭsich u tyja časy, u kahości dobry dachod i poŭny paradak. Va ŭsich narmalnyja, čałaviečnyja braty i/abo siostry.
A jany takija, jakija jość. Ich hałoŭnaje adroźnieńnie ad usich astatnich — toje, što ludzi zdajucca im brudam pad nahami. Ludzi važnyja tolki tym, što ad ich ci za ich košt možna atrymać.
Tamu ludziej možna ŭ chvost i ŭ hryvu vykarystoŭvać, mučyć, treciravać, zžyvać sa śvietu. Zabivać, kali nie baišsia pakarańnia.
I nijakaje vychavańnie ci pieravychavańnie tut nie dapamoža. Jany buduć heta rabić. Darečy, jany lohka prymajuć na čas zapatrabavanuju formu i sprytna manipulujuć i baćkami, i nastaŭnikami i ŭsimi, z kim dola źviadzie.
Adziny sposab — zrazumieć heta i adharodzicca. A kali heta tvajo dzicia — maksimalna adharodzić ad jaho inšych členaŭ siamji. Asabliva dziaciej. Nu, a dla pačatku, pakul jašče mały, — chatnich hadavancaŭ. I nie šukać u pryčynach toje, što ty zrabiŭ nie tak, niedastatkova łaskaŭ abo drenna popu padciraŭ. Ty ŭsio adno budzieš adčuvać siabie vinavatym, jak toj baćka ŭ filmie. Ale jašče bolš vinavatym ty budzieš siabie adčuvać, kali nie pasprabavaŭ vyratavać ad «dzietki ŭ kletcy» choć jakuju-niebudź častku śvietu.
Ciapier čytajuć
Vylecieła ŭ nieviadomym kirunku śpikierka KR Anžalika Mielnikava30
Kamientary