Кандрусевіч расказаў, як незнаёмая жанчына выратавала яго пры паступленні ў інстытут
«Першы мой крок мог быць апошнім. І ў горадзе трох рэвалюцый, у Ленінградзе, чалавек, якога я першы раз бачу, мяне фактычна ўратаваў».
Арцыбіскуп-эмерыт Тадэвуш Кандрусевіч у 1962 годзе паступіў на фізіка-матэматычны факультэт Гродзенскага педагагічнага інстытута, адкуль праз год вымушаны быў сысці ў сувязі з абвінавачваннямі ў рэгулярным наведванні касцёла і ўдзеле ў набажэнствах.
«Я правучыўся толькі год па той прычыне, што мой стрыечны брат сябраваў з нейкай дзяўчынай. І тая дзяўчына яму сказала, што кіраўніцтва інстытута вельмі падазрона глядзіць на мяне, што я наведваю касцёл. Я зразумеў, што магу не закончыць інстытут. Можа быць праблема.
Я сказаў, што сам сыходжу з інстытуту, каб не было якіхсьці праблем потым», — расказаў сам Кандрусевіч у інтэрв'ю ютуб-каналу «Лосиный Рог».
Як згадвае арцыбіскуп-эмерыт, праз паўгода ён разам з аднакласнікам вырашыў паспрабаваць паступіць у адну з ВНУ Ленінграда.
«Выбралі два інстытуты — палітэх і оптыка-механічны. І кінулі манетку. Мне выпаў палітэх. Я пайшоў у палітэх, ён — у оптыка-механічны», — з гумарам згадвае Кандрусевіч.
Аднак пры падачы дакументаў у прыёмную камісію адбылася нечаканасць, якая магла б прывесці да непрыемных наступстваў:
«Я не паслаў дакументы па пошце, а прывёз іх з сабою. Стаю ў чарзе здаць дакументы. Выняў дакументы з кішэні і падаў. Гэта жанчына глядзіць-глядзіць — і потым кажа: «Вазьміце і нікому не паказвайце». Там быў крыжык. Ён у гэтыя паперы дзесьці ўлез. Я не ведаю, як ён туды трапіў.
Я падумаў: «Першы мой крок мог бы быць апошнім». І ў горадзе трох рэвалюцый, у Ленінградзе, чалавек, якога я першы раз бачу, мяне фактычна ўратаваў».
Па словах Кандрусевіча, праз шмат гадоў, у пачатку 1990-х гадоў, калі ён ужо быў арцыбіскупам у Маскве, быў запрошаны на нейкае святкаванне ў на той час ужо Санкт-Пецярбурскі політэхнічны ўніверсітэт Пятра Вялікага. Выступаючы перад аўдыторыяй, ён расказаў пра гэты выпадак з вялікай удзячнасцю:
«Я сяджу ў прэзідыуме. Мне даюць слова. Я кажу: «Напэўна вы ўсе на мяне глядзіце як на выпускніка палітэха, які стаў каталіцкім арцыбіскупам, мітрапалітам у праваслаўнай Расіі.
Але, гавару, вы таксама трошкі вінаватыя ў гэтым. Бо ў семінарыі ў нас не толькі вучаць, але таксама фармацыя ёсць — фармацыя чалавечая, інтэлектуальная, духоўная, пастарская. А на першым месцы чалавечая стаіць. І вы пачалі мяне тут выхоўваць, фармаваць так. І распавёў гэтую гісторыю са мною».
«Гэта добры знак салідарнасці». Тадэвуш Кандрусевіч падзякаваў за тое, што людзі маліліся за яго здароўе
Каталіцкія іерархі пагушкаліся на арэлях у Астравецкім раёне ФОТЫ
Арцыбіскуп Кандрусевіч: Наша грамадства падзеленае непаразуменнямі, узаемнымі абвінавачваннямі, адсутнасцю духу пакаяння і ўзаемнага прабачэння
«Яна забрала дзяцей і вярнулася ў Мінск»: гісторыя беларуса, які эміграваў у Барселону з сям'ёй, а застаўся адзін18
Каментары