«Трамп, як і Пуцін, хацеў бы перадзелу межаў». А амерыканскія кансерватары ідэалізуюць рэжым Пуціна як левыя ў свой час — Сталіна

Як заўважаюць аўтары артыкула ў The Wall Street Journal, сваімі нядаўнімі заявамі і дзеяннямі Трамп умацаваў перамоўную пазіцыю Пуціна, але збліжэнне паміж імі фарміравалася на працягу доўгіх гадоў.

Яны нагадваюць, што Трамп яшчэ ў 1987 годзе наведаў СССР з мэтай пачаць там бізнэс. Па словах дасведчанай асобы, на наступны год ён спрабаваў сустрэцца з Гарбачовым у Нью-Ёрку падчас Генеральнай Асамблеі ААН.

Хоць сустрэча не адбылася, Трамп здолеў наладзіць сувязі з расійскімі бізнесменамі, якія разбагацелі пасля распаду СССР, напрыклад, прадаўшы асабняк у Палм-Біч за $95 мільёнаў расійскаму алігарху Дзмітрыю Рыбалоўлеву.

Трамп даўно мае цікавасць да Расіі – і ў бізнэсе, і ў палітыцы. Сімпатыі да Пуціна вынікаюць з яго даўняга захаплення «моцнымі» лідарамі і грэбаванне дэмакратычнымі інстытутамі. Цяпер, калі Трамп зноў стаў ключавой фігурай у амерыканскай палітыцы, яго прарасійскія сімпатыі выходзяць на новы ўзровень. Разам з ім і значная частка рэспубліканскага электарату бачыць у Расіі абаронцу традыцыйных хрысціянскіх каштоўнасцяў і праціўніка «woke mind virus» («вірусу абуджанага розуму»).

Аўтары артыкула адзначаюць, што рыторыка абароны традыцыйных каштоўнасцяў актыўна падтрымліваецца расійскай прапагандай. Пуцін запусціў праграму іміграцыі для амерыканцаў, якія ўцякаюць ад «пераследу традыцыйных каштоўнасцяў» на Захадзе. Вайна супраць Украіны падаецца як «маральны крыжовы паход» супраць заходняй прагрэсіўнай ідэалогіі.

«Прыцягальнасць наратыву пра Расію як утопію кансерватыўных каштоўнасцяў у колах MAGA (Make America Great Again — «Зноў зробім Амерыку вялікай») нагадвае памылковае захапленне, якое амерыканскія і еўрапейскія лібералы мелі да злачыннага рэжыму Іосіфа Сталіна ў Савецкім Саюзе стагоддзе таму», — цытуе выданне словы прафесара Школы дзяржаўнай палітыкі імя Харыса Чыкагскага ўніверсітэта Канстанціна Соніна.

Прафесар звяртае ўвагу на той факт, што гэты погляд зручна ігнаруе рэальнасць Расіі: рэжым, які забівае палітычных апанентаў унутры краіны, саджае ў турму грамадзян нават за самую нязначную крытыку, бярэ амерыканскіх грамадзян у якасці закладнікаў і праяўляе поўную раўнадушнасць да сотні тысяч расіян, якія загінулі ці былі скалечаны за тры гады вайны, якая, нягледзячы на гэтыя страты, так і не здолела падпарадкаваць Украіну.

Сучасная Расія — гэта краіна з насельніцтвам, якое скарачаецца, завоблачнымі паказчыкамі абортаў і разводамі, узаконенай карупцыяй і масавай уцечкай мазгоў.

«Інтэлектуалы ў Амерыцы стагоддзе таму ўяўлялі сабе і захапляліся Савецкім Саюзам, якога ніколі не існавала — краінай роўнасці, прагрэсу, мастацтва і свабоды. Цяпер амерыканскае правыя зноў уяўляюць сабе Расію, якой не існуе ў рэальным свеце, краіну, якая стаіць на варце сямейных каштоўнасцяў і свабод», — адзначае Сонін

Адначасова з гэтым, кансерватыўныя настроі на Захадзе разварочваюцца супраць традыцыйных саюзнікаў у Заходняй Еўропе. На Мюнхенскай канферэнцыі па бяспецы ў пачатку гэтага месяца віцэ-прэзідэнт Джэй Дзі Вэнс абвінаваціў еўрапейскіх лідараў у падаўленні свабоды слова і ігнараванні волі выбаршчыкаў у пытаннях, звязаных з масавай міграцыяй. Па яго словах, узмацненне цэнзуры, ізаляцыя папулісцкіх партый і эрозія дэмакратыі ствараюць больш сур’ёзную пагрозу для Еўропы, чым Расія або Кітай.

У той жа час, нельга недаацэньваць Пуціна. Джон Болтан, былы дарадца па нацыянальнай бяспецы ў першы прэзідэнцкі тэрмін Трампа, прама кажа, што Трамп наіўна лічыць, што ў яго з Пуціным сяброўскія адносіны. Насамрэч Пуцін выкарыстоўвае яго ў сваіх мэтах.

Павялічыць

Каб максімальна эфектыўна выбудоўваць зносіны з Трампам Пуцін выкарыстаў спецыялістаў па псіхалогіі і прафайлінгу. Напрыклад, у час тэлефонных размоў з Трампам ён наўмысна гаварыў доўгімі маналогамі на рускай мове, прымушаючы амерыканскага прэзідэнта чакаць перакладу, перш чым той мог адказаць.

Гэта дазваляла Пуціну кантраляваць размову, ствараючы старанна прадуманы наратыў і не даючы Трампу перабіваць ці хутка пярэчыць. Такі фармат зносін даваў расійскаму прэзідэнту псіхалагічную перавагу, паколькі Трамп быў вымушаны спачатку засвоіць увесь паток інфармацыі, перш чым рэагаваць.

Судзячы па ключавых знешнепалітычных заявах, зробленых Трампам пасля інаўгурацыі, выглядае на тое, што ён пагадзіўся з больш шырокай канцэпцыяй Пуціна: вялікія дзяржавы маюць права на сферы ўплыву ў сваім рэгіёне, у тым ліку права ўварвацца ў суседнія краіны або іх анексаваць.

Як адзначаюць еўрапейскія аналітыкі і чыноўнікі, заклікі Трампа да таго, каб Канада стала 51-м штатам па сваім гучанні былі падобныя да расійскай рыторыкі пра Украіну, як і яго развагі аб неабходнасці анексіраваць Грэнландыю з-за яе прыродных рэсурсаў.

«Пуцін успрымае рыторыку Трампа аб экстратэрытарыяльных амбіцыях як апраўданне ўласных прэтэнзій. Яны абодва ўяўляюць свет, перапаздзелены і з новымі межамі. Нараджаецца страшная новая імперская рэчаіснасць», — цытуе WSJ словы былога міністра замежных спраў Літвы Габрыэлюса Ландсбергіса.

• 11
• 2
• 2
• 6
• 1
• 3
• 1
• 0