Як жывуць сем'і, якія сабралі вялізныя грошы на выратавальны ўкол для дзіцяці
Амаль $2 млн каштуе ўкол, які спыняе развіццё небяспечнай хваробы — спінальнай цягліцавай атрафіі (СМА). Нярэдка ў каментарах да вялікіх збораў, якія адчыняюць бацькі, задаюцца пытаннямі: а што дасць гэты дарагі ўкол? Onliner пагутарыў з некалькімі сем'ямі, якія сабралі вялікую суму, і спытаў у іх, як «укол жыцця» змяніў дзіця.
Спінальная мышцавая атрафія (СМА) — генетычнае нервова-цягліцавае захворванне, якое паражае рухальныя нейроны спіннога мозгу і якое прыводзіць да нарастаючай цягліцавай слабасці. Пры гэтым інтэлект захоўваецца. Спачатку хворыя адчуваюць слабасць у цягліцах ног, далей паступова слабеюць цягліцы ўсяго цела — аж да тых, якія адказваюць за глытанне і дыханне.
Мілана Пшонка. СМА I тыпу. Атрымала ўкол у 2020 годзе
У першынца ў сям'і Вікторыі і Сяргея Пшонкі СМА самага цяжкага тыпу — першага (без тэрапіі дзеці часта не дажываюць да 2-гадовага ўзросту). Прыкметы захворвання бацькі заўважылі, калі Мілане было ўсяго 2 месяцы. У 3 месяцы дыягназ пацвердзілі ўрачы.
— Чым раней выяўляюцца прыкметы, тым хутчэй прагрэсіруе хвароба. У нас так і сталася. Ужо ў 6 месяцаў дачка сілкавалася праз зонд. Пазней мы патрапілі ў рэанімацыю, дзе Мілану падключылі да ШВЛ, — успамінае мама дзяўчынкі. — Да ўколу хвароба паспела забраць многае.
Яшчэ да пацвярджэння дыягназу Вікторыя вывучала варыянты лячэння — так сям'я даведалася аб уколе «Золгенсма», які на той момант каштаваў $2,2 млн. Вікторыя кажа прама: такая сума нават не ўкладвалася ў галаве. Блізкія ўгаварылі адкрыць збор і паспрабаваць сабраць грошы. Паступова веры ў тое, што ўсё атрымаецца, у бацькоў станавілася больш.
Агулам збор доўжыўся каля 10 месяцаў. Увесь гэты час Мілана атрымлівала тэрапію іншым прэпаратам, які тармазіў развіццё хваробы. Пасля збору неабходнай сумы яшчэ месяц пайшоў на рашэнне арганізацыйных момантаў: замова прэпарата, перавод грошай, дастаўка ў Маскву.
— Мілана нядрэнна перанесла ўкол «Золгенсма». Прыкладна праз тры тыдні ў яе з'явіліся першыя спробы самастойна сесці — да гэтага дачка ніколі не магла ўтрымліваць корпус і практычна ўвесь час ляжала. Далей з'явіліся тонус у ручках і ножках, кантроль галавы. Змяненні адбываліся паступова: месяц-два нічога, а затым рэзка наступала паляпшэнне. Цяпер Мілана не ходзіць, але можа самастойна сядзець і перасоўвацца ў калясцы.
У нейкі момант я страціла надзею, што дачка нармальна загаворыць: доўга былі нейкія асобныя словы. Спецыялісты нават прынеслі нам кнігу, якая навучала мове жэстаў, і раілі навучаць Мілану. Але з 4 гадоў яна пачала казаць простымі фразамі, а з 5 — сказамі! У цэлым атрымліваецца дастаткова зразумела, мы працягваем займацца з лагапедам. Некалькі гадоў таму ў дачкі з'явіліся спробы глытання — паціху яна пачала есці, зараз вучыцца жаваць.
Змены пасля «Золгенсма» мы бачым да гэтага часу. Але, каб падтрымліваць і паляпшаць стан Міланы, патрэбна рэабілітацыя: плаванне, заняткі з фізіятэрапеўтам, выкананне практыкаванняў дома. Апроч гэтага, пажадана два-тры разы праходзіць курс інтэнсіўнай рэабілітацыі.
Нядаўна бацькі даведаліся, што Мілана пойдзе ў першы клас (апошнія некалькі гадоў сям'я жыве ў Італіі). Характар дачкі бацькі з усмешкай апісваюць так: «маленькая бандытка і прынцэса ў адным флаконе».
— Хутчэй за ўсё, калі б дачка не атрымала лячэнне, яе б ужо з намі не было. Мы страцілі шмат часу, пакуль вялі збор, але галоўнае — захавалі Мілашы жыццё, зрабілі яго больш якасным.
Рома Анціхевіч. СМА I тыпу. Атрымаў укол у 2023 годзе
У Ромы з Мсціслаўля, як і ў Міланы, таксама СМА I тыпу. Нарадзіўся хлопчык у снежні 2020 года, а ўжо летам 2021-га быў аб'яўлены збор на лячэнне.
— Я ўсюды чула, што мы страцілі розум і такую суму ніколі не збяром, — сапраўды кажа мама Алена. - Неяк псіхолаг спытала ў мяне: «Чаму вы не выбралі паліятыўны шлях?»
Але як можна проста сядзець, калі бачыш прыклады дзяцей, якім увялі лекі?
Пакуль ішоў збор, хвароба прагрэсавала. Па словах Алены, самае важнае для дзяцей з такім дыягназам — гэта своечасова атрымаць тэрапію, якая тармозіць развіццё хваробы. З-за цяжкасцей з лагістыкай атрымаць прэпарат Рома змог толькі ў год. У год і 3 месяцы хлопчык патрапіў у рэанімацыю. Тройчы здараліся спыненні дыхання, дыхаць без апарата станавілася ўсё больш складана.
— Роме ўсталявалі трахеастому. Я спытала доктара, ці можна будзе ўвесці «Золгенсма». Мне сказалі, калі ў дзіцяці стаіць трахеастома, то звычайна гэтага не робяць. Але я ведала прыклады дзяцей з Расіі, якія былі на трахеастомах і якім уводзілі ўкол. Звярнулася ў клініку ў Дубаі — там адказалі, што ўкол зрабіць усё ж можна.
Алена тлумачыць, што з-за ўсталяваных у той момант трахеа– і гастрастомы (для дыхання і харчавання дзіцяці) кошт клініка выставіла крыху большы: замест $ 1,819 млн заплаціць за «укол жыцця» трэба было $ 1,88 млн.
Неабходная сума была сабрана ў сакавіку 2023-га — разам на збор пайшло два гады. Далей сям'і трэба было правесці некалькі месяцаў у Дубаі: ляцеў Рома лежачы, побач увесь пералёт дзяжурыла брыгада дактароў (на гэта пайшло яшчэ $20 тыс.). Праз месяц абследаванняў у клініцы, 7 ліпеня 2023 года хлопчык атрымаў укол.
— Часта людзі думаюць, што пасля ўколу за $2 млн дзіця павінна ўстаць і на сваіх нагах выйсці з палаты, — разважае Алена. - Цяпер па начах Рома дыхае праз апарат (у «смайлікаў» I тыпу дыяфрагмальнае дыханне (жыватом), а апарат прымушае працаваць лёгкія), але днём ён дыхае сам — на месца трахеастомы я стаўлю галасавы клапан. Каб зусім прыбраць трахеостому, трэба, каб аб'ём грудной клеткі быў больш галавы — мы над гэтым працуем.
У Ромкі з'явілася глытанне, але пакуль атрымліваецца толькі са слінай. Магчыма, з-за даўно ўсталяванай гастрастомы ён адвык ад «звычайнай» ежы, таму пакуль яе выплёўвае. Пасля ўвядзення прэпарата ў сына з'явіліся новыя гукі. Цяпер ён кажа нешта накшталт «ба-ба-ба», «ма-ма-ма», але скласці сказ пакуль не атрымліваецца. Мы працуем з дэфектолагам, а ўлетку купілі адмысловую прыладу для кіравання вачыма — засталося набыць наўтбук і адмысловыя праграмы. Дарэчы, многія дактары адзначаюць: для «смайліка» ў Ромкі вельмі актыўная міміка.
Вядома, з-за хваробы ёсць і праблемы: з'явіліся кантрактуры сустава (тугарухомасць і абмежаванне рухаў). Мы ўвесь час займаемся дома, але таксама патрэбны рэабілітацыі ў спецыялістаў (мы адкрываем на іх зборы) — гэта дапамагае сыну становіцца мацней.
Пасля ўсяго пройдзенага самае галоўнае для мяне — гэта захаваць тое, што ёсць.
Рыта Юшкевіч. СМА II тыпу. Збор закрылі ў студзені 2024 года
Гісторыя Рыты магла запомніцца па навінах прыкладна з такімі загалоўкамі: «За суткі на выратавальны ўкол для дзіцяці сабралі $400 тысяч». Пазней маці дзяўчынкі Святлана расказала: тады за тыдзень было сабрана $840 тыс. Да гэтага збор вялі на працягу двух гадоў.
Нягледзячы на тое, што грошы былі сабраныя яшчэ ў мінулым студзені, у 2024 годзе Рыта ўкол не атрымала. Уся справа ў антыцелах: ад іх залежыць, ці будзе лячэнне эфектыўным. Двойчы паказчык у аналізах быў вышэйшы, чым трэба. Сям'я прыняла рашэнне здаць паўторны тэст у пачатку 2025 года. На момант нашай размовы вынік вядомы не быў.
— Рыта знаходзіцца на тэрапіі, яна ёй вельмі дапамагае. Прэпарат уводзіцца раз у чатыры месяцы — часта да ўвядзення чарговай дозы я заўважала, што прагрэсу няма або дачка слабее. Апошнія месяцы бачу, што ў перапынках сілы ў Рыты захоўваюцца. Таксама апошні год-паўтара мы праходзім рэгулярныя рэабілітацыі, ездзім у цэнтр двойчы на тыдзень. І я бачу добры эфект.
Цяпер Рыта самастойна сядзіць, сама пераварочваецца нават у сне, больш за гадзіну стаіць у вертыкалізатары. Месяцы два таму дачка пачала поўзаць. Пакуль атрымліваецца прапаўзці каля метра, затым адпачынак і яшчэ тры-чатыры падыходы. Таксама ў Рыты з'явілася сіла ў руках — яна самастойна кіруе інваліднай каляскай. З ежай, пітвом і дыханнем праблем практычна няма.
З-за слабасці цягліц у Рыты ёсць складанасці з дыкцыяй, прапаласкаць рот ці сплюнуць рэшткі зубной пасты пакуль не атрымліваецца. З-за СМА ў дачкі вывіх абодвух тазасцегнавых суставаў, магчыма, у будучыні спатрэбіцца аперацыя. Таксама ў Рыты скаліёз — кожны дзень трэба насіць гарсэт.
У маі Рыце будзе 5 гадоў, дзяўчынка ходзіць у інтэграваную групу ў дзіцячым садку. Святлана прызнаецца: ужо зараз дачка задае пытанні аб сваім здароўі.
— Цяжкі перыяд быў паўгода таму. Рыта часта плакала і пыталася: «Мама, чаму я не магу хадзіць, чаму я не такая, як усе?» Цяпер яна па-свойму прыняла сітуацыю і больш глядзіць у будучыню. Дачка больш актыўна настроена на рэабілітацыю. Яна такі працаголік!
Будзем імкнуцца рэабілітаваць, каб у будучыні Рыта магла самастойна абслугоўваць сябе ў побыце.
Пытанняў у духу «Ну калі ж Рыта атрымае ўкол?», па словах Святланы, сям'я практычна не атрымлівае. Часцей у тым жа Instagram пішуць словы падтрымкі і бацькам, і дзяўчынцы.
— Гісторыя Рыты закранула тысячы людзей і сотні сем'яў — перад усімі я адчуваю адказнасць. Людзі павінны ведаць, як у Рыты справы, як яна сябе адчувае. Яшчэ важна паказаць, на што ідуць грошы. Сабраная на ўкол сума недатыкальная. Тое, што было сабрана звыш, ідзе на рэабілітацыю, артэзы, гарсэты — словам, самае неабходнае.
У канцы размовы зноў вяртаемся да пытання аб уколе. У гэтую ж секунду ў трубцы чуецца дзіцячы голас: Рыта пытаецца ў мамы, калі будуць гатовы любімыя пельмешкі, і са смехам расказвае пра тое, што адбылося ў садку.
— За гэтыя месяцы я шмат што пераасэнсавала і ўжо гатовая да любога рашэння. Цяпер я добра разумею ўсе плюсы і мінусы ўвядзення прэпарата з улікам узросту і вагі Рыты. Я бачу, што дачцы падыходзіць і дапамагае тэрапія, мы ідзем наперад — гэта таксама мяне супакойвае.
Пакуль я жывая, дачка будзе ведаць, дзякуючы каму ў яе ёсць магчымасць жыць, што яна дзіця, якому дапамаглі людзі з усяго свету.
Праз некалькі дзён пасля нашай размовы прыйшоў адказ з клінікі. Святлана напісала пост, дзе расказала: дынамікі на паляпшэнне няма.
— Увесь гэты час мы планавалі наша жыццё на месяц-два наперад, адмяралі жыццё ад аналізу да аналізу. Цяпер, калі стала зразумела, што антыцелы не падаюць і надзеі на ўвядзенне «Золгенсма» няма, трэба спланаваць будучыню Рыты гадоў на 50. Пажыццёвая рэабілітацыя, інвалідныя каляскі — Рыта расце, і ўсё гэта трэба мяняць. Магчыма, у будучыні чакаюцца аперацыі на сцёгна і пазваночнік.
Людзі дапамагалі Рыце ў першую чаргу сродкамі на лячэнне. Калі яна не атрымае «Золгенсма», магчыма, у будучыні з'явіцца іншы прэпарат. Медыцына ў лячэнні СМА за апошнія пяць гадоў прасунулася каласальна!
Я веру, ці з'явіцца нешта лепшае, і гэта і будзе яе будучыня.
Усё больш у каментарах да паста і ў дырэкце я чытаю, што людзі збіралі менавіта Рыце і просяць не спяшацца з рашэннем. І ў той самы час хочацца падтрымаць іншыя зборы.
Напэўна, упершыню ў жыцці я буду прымаць рашэнне на карысць не іншых, а менавіта свайго дзіцяці. Сям'я, валанцёры, якія вялі збор, — вырашаць будзем разам. Я вельмі спадзяюся, што нас зразумеюць і падтрымаюць. Вельмі хачу папрасіць людзей падтрымаць зборы дзяцей з СМА і міяпатыяй Дзюшэна.
Гісторыя Рыты паказала, што ў гэтых дзяцей няма часу.
Улад Коўба. СМА I тыпу. Атрымаў укол у 2023 годзе
Думкі, што ва Уладзіка нешта не так, з'явіліся ў бацькоў у першыя месяцы жыцця сына. На той момант у Вольгі і Максіма ўжо падрасталі двое хлапчукоў, было з чым параўнаць. Аналізы, абследаванні, слёзы, надзеі, тэрапія, якая падтрымлівае, 10 месяцаў збору і дапамога ад кампаніі Bremor — улетку 2023 года журналiсты падрабязна распавялі, праз што прайшла сям'я. Але галоўнае — выратавальны ўкол Улад атрымаў. Здарылася гэта вясной 2023 года.
— З кожным месяцам сын становіцца мацней. Цяпер Уладзік можа стаяць ля апоры — праўда, у артэзах. У апошні час сталі мацней рукі — з падтрымкай галавы Улад можа ўстаць на карачкі. Мы працуем над тым, каб ён лепш утрымліваў галаву ў гарызантальным становішчы. Цяпер сын ходзіць у ходунках — мы верым, што аднойчы ён зможа пайсці сам. Але, канешне, усё адбываецца не так хутка.
Кожны дзень мы займаемся дома: расцяжка, ЛФК, стойка ў вертыкалізатары. Хутка запішамся ў басейн: гэта вельмі важна для дзяцей з СМА, — распавядае мама Вольга. - Урачы ніколі не давалі прагнозаў, але адзначаюць станоўчую дынаміку.
Па словах Вольгі, інтэлектуальна Уладзік развіваецца, як і любое здаровае дзіця. У пачатку студзеня хлопчыку споўнілася 3 гады. Крыху пазней бацькі плануюць аддаць сына ў дзіцячы садок.
— Уладзік вельмі энергічны! Для свайго ўзросту ён вельмі добра размаўляе, нават атрымліваецца сказамі. Сыну падабаюцца машынкі, а вось мульцікі палюбіў пасля 2 гадоў. Са старэйшымі братамі Улад збірае канструктар і гуляе ў даганялкі: мы саджаем яго ў каляску, а ён кажа: «Давай, гані!» — усміхаецца мама. - Каляску мы купілі, калі Уладу споўнілася 2 гады, — паціху ён вучыцца ездзіць у ёй сам.
Пакуль Уладзік маленькі, нам увесь час патрэбны рэабілітацыі. Думаю, што ў будучыні будзем адчыняць на гэта новыя зборы. Цяпер мне цяжка пра гэта думаць, але калісьці давядзецца.
Наш старэйшы сын Артур добра памятае час, калі мы збіралі грошы на «Золгенсма». Неяк ён сказаў мне: «Калі я вырасту, стану багатым і буду дапамагаць дзецям з СМА».
Каму зараз патрэбна дапамога
Ваня Стэцэнка. Міяпатыя Дзюшэна. $2,9 млн
Пра самы маштабны збор у гісторыі Беларусі для Арцёма Пад'ялоўскага расквазалі летам. Суму ў $2,9 млн на прэпарат «Элевідыс» удалося сабраць менш чым за дзевяць месяцаў.
Зараз збор на гэты ж прэпарат для 8-гадовага Вані вядзе сям'я Стэцэнка. Дыягназ «міяпатыя Дзюшэна» хлопчыку паставілі ў 4 гады.
З таго моманту Ваня ўвесь час праходзіць абілітацыі, займаецца дома, плавае ў басейне, прымае гармоны і вітаміны, нават прайшоў эксперыментальнае лячэнне ў Маскве (на гэта сям'я адкрывала збор некалькі гадоў таму). Але за апошнія два гады, распавяла Аляксандра, мама хлопчыка, Ваню стала горш: «сышла» грудная клетка, хада стала «качынай», хлопчык больш не можа самастойна падняцца па прыступках або ўстаць з падлогі — даводзіцца паўзці да апоры.
— Паступова ўсе навыкі, якія былі ў Вані, знікаюць. Галоўная надзея на «Элевідыс» — ён павінен захаваць тое, што ёсць зараз, падоўжыць і палепшыць якасць жыцця нашага сына. Іншыя прэпараты, нажаль, нам не падыходзяць.
«Элевідыс» зарэгістраваны з 2023-га, тады яго ўводзілі дзецям да 4—5 гадоў, але ў ліпені мінулага года ўзроставыя абмежаванні знялі. Мы ўдакладнялі інфармацыю ў дактароў, нам усё пацвердзілі. Мы зачапіліся, звязаліся з сям'ёй Арцёма Пад'яўлоўскага і з 26 студзеня адкрылі збор. Самы галоўны крытэр — паспець увесці прэпарат, пакуль сын можа хадзіць.
Цяпер Ваня вучыцца ў другім класе, захапляецца англійскай і праграмаваннем. Аляксандра кажа, што сын ведае, што ў яго сур'ёзнае захворванне, і ўсё часцей заўважае розніцу паміж сабой і равеснікамі.
— Ваня ў нас выдатны! Ён добры, чулы… Мы верым, што зможам выратаваць сына, і пойдзем да канца.
Інфармацыю аб тым, як дапамагчы Ваню, можна знайсці тут.
Саша Астрога. СМА I тыпу. $1,818 млн
Саша — трэцяе, самае малодшае дзіця ў сям'і Астрога. Мама Ангеліна з усмешкай у голасе кажа: сын нарадзіўся волатам, важыў больш за 4 кілаграмы. Цяпер хлопчык, якому нядаўна споўнілася 7 месяцаў, хутка набірае вагу — любога з бацькоў гэта б толькі радавала.
Але яшчэ ў 4 месяцы Сашы паставілі дыягназ «СМА I тыпу» (як у Міланы, Ромы і Улада з гісторый вышэй), а значыць, яму таксама жыццёва неабходны дарагі ўкол. На вазе сына Ангеліна робіць акцэнт не проста так: у большасці клінік прэпарат уводзяць дзецям вагой да 13,5 кілаграма. Бацькі пастаянна кантралююць вагу малога, раяцца з дактарамі, але ўжо зараз Саша важыць каля 10 кілаграмаў.
— Дактары кажуць, што ў выпадку Сашкі важна захаваць грудное кармленне: гэта антыцелы, сілы, абарона для яго арганізма. Любы вірус ці прастуда прывядуць да адкату навыкаў. Каб мінімізаваць рызыкі падхапіць хваробы, нашыя старэйшыя дзеці перасталі хадзіць у садок.
СМА выявілася ў Сашы даўно: яшчэ ў паўтара месяца мяне насцярожыла, што ён зусім не трымае галаву. З нараджэння сын мог рухаць ножкамі, а зараз нават проста падняць іх у яго няма сіл. Нядаўна пачалі як бы выкручвацца ўнутр рукі — каб гэта спыніць, мы ўвесь час робім гімнастыку, масажы.
Дактары гавораць, для дзяцей з СМА Сашка дастаткова моцны. Есць і дыхае асноўную частку часу ён зараз сам — гэта самае важнае.
Збор на ўкол сям'я адкрыла ў лістападзе 2024 года. На момант публікацыі сабраць трэба яшчэ $1,302 млн. Крайні тэрмін, за які трэба паспець гэта зрабіць (улічваючы плынь хваробы і набор вагі), бацькі вызначылі ў тры месяцы. Таксама трэба закласці час на перавод грошай, выраб прэпарата і яго дастаўку.
— Саша ўжо прымае адмысловую тэрапію, і яна сапраўды дапамагае. Грошы на яе мы не бяром са сродкаў ад збору — купляем прэпарат з адкладзеных. Мы верым, што паспеем сабраць грошы і Сашка будзе жыць.
Усю інфармацыю аб тым, як дапамагчы Сашы, можна знайсці тут .
Марат Дубоўскі. СМА II тыпу. $1, 818 млн
Дыягназ Марату паставілі напрыканцы студзеня гэтага года. Маці хлопчыка Святлану насцярожыла, што сын не сеў у 6 месяцаў. Далей Марат без праблем навучыўся поўзаць, а ў 10 месяцаў нарэшце самастойна сеў — бацькі крыху супакоіліся. Абследаванні ў розных спецыялістаў, аналізы таксама заўсёды былі ў норме.
— Калі Марату споўніўся год, ён мог хадзіць каля і ўздоўж апоры, трымаючыся за нашы рукі, але не сам. Нам раілі проста крыху пачакаць. Мы пайшлі да неўролага, і яна звярнула ўвагу на занадта мяккія мышцы ног. Нас накіравалі на абследаванне ў Бараўляны. Тады гаворка ішла пра затрымку маторнага развіцця. Мы ўвесь час займаліся дома, хадзілі на рэабілітацыі, назіраліся ў спецыяліста. Менавіта яна заўважыла, што прагрэсу ў Марата няма, робіцца нават горш, і параіла здаць аналіз на СМА. Дыягназ пацвердзіўся.
Цяпер Марат можа пастаяць ля апоры літаральна хвіліну і толькі абапіраючыся на локці, з-за СМА пагоршыўся стан спіны. Раней сын жвава поўзаў, а зараз рухаецца нашмат павольней. Пасля купання ў ваннай я кладу яго на ложак, і ён проста ляжыць, хоць раней увесь час спрабаваў нешта ўзяць, круціўся і быў вельмі актыўным.
Марату год і 10 месяцаў, важыць хлопчык 10,8 кілаграма. Па словах маці, спецыялісты рэкамендавалі паспець зрабіць укол да таго, як дзіцяці споўніцца 2 гады. На дадзены момант сям'і трэба будзе сабраць яшчэ $1,727 млн.
— Калі мы даведаліся суму збору, мне казалі: «Ніхто табе столькі не дасць, не спадзявайся, каму гэта трэба»… Ведаеце, год таму ў мяне памерла бабуля. Я ехала ў маршрутцы, трымала сына на руках, рыдала — мне здавалася, што я засталася адна з нашай бядой. У нейкі момант нават уявіла, як мы пахаваем Марата, і бабуля там будзе за ім прыглядаць, — голас мамы ламаецца. - Але дзякуючы падтрымцы сяброў, знаёмых і проста неабыякавых людзей у той жа дзень я паверыла, што ўсё атрымаецца.
Ведаю, што любая маці зробіць для свайго дзіцяці ўсё магчымае.
Усю інфармацыю аб дапамозе Марату можна знайсці тут .
Каця Вінаградава. СМА II тыпу. $1,818 млн
Мінулым летам журналісты ездзілі да Каці ў Кобрын і расказалі гісторыю сям'і ў вялікім матэрыяле.
Узімку стала вядома, што памёр тата дзяўчынкі — зараз пра Кацю і яе брата (у хлопчыка аўтызм) клапоціцца толькі мама.
Збор на ўкол працягваецца. На гэты момант сабраць трэба яшчэ $1,688 млн. Інфармацыю аб спосабах дапамогі можна знайсці тут .
Цяпер чытаюць
Вылецела ў невядомым кірунку спікерка КР Анжаліка Мельнікава30
Каментары