Мыццё курыцы не проста неабавязковае — гэта сапраўды можа павялічыць рызыку харчовых інфекцый.
Сляды пёраў, слізі або бруду яшчэ паўстагоддзя таму выклікалі неабходнасць мыць курыцу перад гатаваннем, але ў наш час мяса птушкі папярэдне мыюць на мясакамбінаце ці птушкафабрыцы перад упакоўваннем. Тым не менш, лагічнай выглядае думка, што мы павінны памыць курыцу, каб выдаліць небяспечныя мікраарганізмы, якія ўтрымліваюцца на паверхні сырога мяса.
Сярод іншых, курыца натуральным чынам пераносіць Salmonella і Campylobacter — бактэрыі, што могуць выклікаць вельмі сур'ёзныя інфекцыі. Дзеці, пажылыя людзі, цяжарныя жанчыны і людзі з іншымі захворваннямі або слабай імуннай сістэмай найбольш уразлівыя перад гэтымі бактэрыямі. Але нават здаровым людзям Salmonella і Campylobacter пагражаюць шпіталізацыяй і смерцю.
Але ж мыццё курыцы перад гатаваннем не знішчае мікробаў з мяса. Максімум, гэта можа толькі змыць частку бактэрый з паверхні. Але гэтая практыка на самай справе істотна павялічвае рызыку заражэння сырой курыцай, бо патэнцыйна можа выклікаць распаўсюджванне хваробатворных мікраарганізмаў, змытых з курынай скуры, па вашай кухні, піша The Conversation.
Калі сырая курыца трапляе пад кран, бактэрыі з яе скуры разам са струменем вады трапяць на вашу ракавіну, а часам з пырскамі і на суседнія шафкі ды стойкі для посуду. Пырскі ж лятуць да 80 см.
І нават калі вы прамыеце ракавіну вадой пасля мыцця курыцы, гэтага можа быць недастаткова для выдалення ўсіх хваробатворных бактэрый, якія разляцеліся па яе паверхні.
Варта таксама адзначыць, што марынаванне птушкі таксама не зробіць яе больш гігіенічнай: даследаванні паказалі, што гэты метад не забівае, напрыклад, сальманелу. Іншыя даследаванні паказваюць, што колькасць Campylobacter можа быць зменшана пасля марынавання ў воцаце або цытрынавым соку, але і гэта толькі тады, калі мяса праляжыць у марынадзе 24 гадзіны.
Бяспечнае абыходжанне з сырой курыцай
Ёсць шмат простых крокаў, якія вы павінны выканаць пры гатаванні птушкі, каб засцерагчыся ад хвароб харчовага паходжання.
Упакоўка, у якой пастаўляецца сырая птушка, часта заражаная бактэрыямі. Адкрыўшы ўпакоўку і выняўшы курыцу, падбайце, каб змесціва не капала на падлогу кухні і іншыя паверхні. Паколькі мыццё стварае непатрэбную рызыку спадарожнага заражэння, то пры неабходнасці — калі на паверхні курыцы ёсць бруд або слізь, або калі курыца мокрая — проста вытрыце іх папяровым ручніком. Пасля гэтага ручнік выкіньце.
Рэжце курыцу на чыстай дошцы. Калі рэшткі мяса выпадкова трапілі на іншыя працоўныя паверхні, вытрыце іх папяровым ручніком, а затым ачысціце паверхню антыбактэрыяльным спрэем. Гэтак жа, калі вы берацеся рукамі за курыцу і за сальніцу ці перачніцу, не забудзьцеся іх пасля працерці антыбактэрыяльным сродкам.
Пасля працы з мясам вымыйце рукі з мылам і цёплай вадой. Прычым трымаць рукі ў мыле трэба не менш за 20 секунд.
Адзіны спосаб знішчыць мікробы і зрабіць ежу бяспечнай для ўжывання — прыгатаваць яе. Гатаванне птушкі пры правільнай тэмпературы і на працягу патрэбнага часу вельмі важна для прафілактыкі шматлікіх хвароб харчовага паходжання.
Час і тэмпература будуць адрознівацца ў залежнасці ад таго, наколькі вялікая ваша курыца і які рэцэпт вы выкарыстоўваеце, але ў кожным разе ваша курыца павінна дасягнуць унутранай тэмпературы каля 75°C. Гэтая тэмпература эфектыўная для знішчэння бактэрыйных узбуджальнікаў, уключаючы сальманелу і кампілабактар.
Найлепшы тэст — праверыць сок з курыцы. Калі ён празрысты і ў ім не бачна слядоў крыві, то, напэўна, курыца гатовая.
А недасмажаную курыцу ці любую іншую птушку (бачыце кроў, калі наразаеце мяса) не варта есці. Лепш яе тады даварыць, дасмажыць ці дапячы.
Цяпер чытаюць
«Нечым трэба заўсёды ахвяраваць. Мне прыйшлося ахвяраваць сям'ёй»: сын Іны Афанасьевай пра павароты лёсу12
Каментары