Навукоўцы з ЗША выявілі, што поліцукрыды, падобныя да тых, што ёсць у жаночым арганізме, здольныя падаўжаць жыццё сперматазоідаў і, як вынік, павялічваць шанцы на паспяховае ЭКА.

Паводле выдання Interesting Engineering, даследчыкі з Універсітэта Ілінойса (ЗША) распрацавалі новы метад адбору і захавання жыццяздольных сперматазоідаў у лабараторных умовах.
Як адзначаюць аўтары, фалопіевы трубы жанчыны валодаюць здольнасцю захоўваць сперматазоіды і падаўжаць іх жыццяздольнасць.
У 2020 годзе яны выявілі, што ключавую ролю ў гэтым адыгрываюць гліканы — поліцукрыды, якія натуральна прысутнічаюць у жаночай рэпрадуктыўнай сістэме. Яны здольныя злучацца са сперматазоідамі і падтрымліваць іх актыўнасць. Аднак у лабараторных умовах гэтую функцыю раней не ўдавалася ўзнавіць.
У новым даследаванні, разам з хімікамі, было пратэставана некалькі соцень варыянтаў гліканавых злучэнняў, і для далейшых эксперыментаў быў абраны адзін — сульфатаваны трысахарыд Lewis X (suLeX).
У эксперыменце сперматазоіды спачатку злучаліся з паверхняй, пакрытай suLeX, на працягу 30 хвілін, а затым да іх дадавалі яйцаклеткі — альбо адразу, альбо праз 6, 12 ці 24 гадзіны. Гэта дазволіла ацаніць, наколькі suLeX падаўжае жыццяздольнасць спермы.
Сперматазоіды, звязаныя з suLeX, паказалі найвышэйшую эфектыўнасць апладнення — 53 % у параўнанні з 36 % у кантрольнай групе без гліканаў і прыкладна 40 % пры выкарыстанні двух іншых злучэнняў.
Акрамя таго, трывалае злучэнне сперматазоідаў з гліканам дазваляла выкарыстоўваць меншую іх колькасць, што змяншала рызыку полісперміі (калі яйцаклетку апладняюць некалькі сперматазоідаў адначасова).
Нягледзячы на тое, што даследаванне праводзілася на сперме свінняў, атрыманыя вынікі могуць быць карыснымі ў будучыні як для лячэння бясплоднасці ў людзей, так і для паляпшэння тэхналогій у жывёлагадоўлі (напрыклад, для вытворчасці эмбрыёнаў ад жывёл з высокай генетычнай каштоўнасцю) з выкарыстаннем экстракарпаральнага апладнення.
Хоць пакуль што не вызначана, якія менавіта гліканы найбольш эфектыўна злучаюцца з сперматазоідамі чалавека, пасля іх выяўлення гэты падыход можа ў лабараторных умовах падаўжаць фертыльнае «акно» сперматазоідаў і скарачаць розніцу ў часе паміж іх гатоўнасцю да апладнення і момантам, калі яйцаклетка дасягае спеласці.
Дзякуючы гэтаму ўзнікае большая верагоднасць, што сперматазоіды і яйцаклетка сустрэнуцца ў аптымальны момант, што, у сваю чаргу, можа палепшыць вынікі ЭКА. Аднак, як падкрэсліваюць даследчыкі, патрэбныя дадатковыя выпрабаванні.
У наступныя 10 гадоў вучоныя спадзяюцца перамагчы бясплоднасць. Але гэтая тэхналогія нясе і новыя рызыкі
Выраб яйцаклетак са звычайных клетак цела можа цалкам змяніць наша ўяўленне пра бацькоўства
Вучоныя зафіксавалі, як сперматазоіды парушаюць адзін з законаў фізікі
Сабралі ўсё, што трэба ведаць пра донарства сперматазоідаў і яйцаклетак
Каментары