«Лукашэнка будзе размаўляць з народам, а мы за яго спінай — рабіць рэформы». Пра што казаў Фядута пасля перамогі Лукашэнкі ў 1994-м
«Трэба гіпнатызаваць змеяў беларускіх забабонаў».
У новым выпуску ТОКу аналітык Юрый Дракахруст згадвае сваю размову з палітолагам і літаратуразнаўцам Аляксандрам Фядутам у 1994 годзе адразу пасля перамогі Лукашэнкі.
«Ён мне пазваніў, не ведаю чаму, і мы доўга гулялі па парку Горкага, сядзелі на лавачках. Ён мне тлумачыў іх (яго, Ганчара, Булахава) схему. Ён казаў: «Вы ж разумееце, які ў нас народ, калі яму ўпрагаць дыскурс Гайдара і Чубайса, ён нас, вас на вілы надзене, калі вы гэта будзеце рабіць (Пазняк ці Шушкевіч).
З нашым народам трэба размаўляць інакш. Трэба, так сказаць, гіпнатызаваць змеяў беларускіх забабонаў. І Лукашэнка гэта зробіць лепш за ўсіх. А мы за яго спінай будзем рабіць рэформы, будзем збліжацца з Захадам».
Дракахруст расказвае, што пахваліў такі план, але заўважыў, што баіцца, што ў Фядуты і яго аднадумцаў з каманды Лукашэнкі нічога не атрымаецца:
«Баюся, што не вы яго выкарыстаеце, а ён вас. І на кароткі час. У яго аўтарытарныя ўхваткі, талент камунікатара. Ён вас перайграе, знішчыць».
Па словах палітолага, Фядута пагадзіўся, што яны рызыкуюць.
Дракахруст лічыць Лукашэнку таленавітым дыктатарам і тлумачыць: «Было шмат выклікаў супраць яго і шмат неспрыяльных фактараў. (…) Як мінімум два разы былі вельмі моцныя выклікі. Першы — гэта канстытуцыйны крызіс 1996 года. (…) І, зразумела, 2020 год».
Палітолаг адзначае, што з Расіяй у Лукашэнкі атрымалася выбудаваць «хітрую схему, складаную сістэму адносін», якую ён калісьці назваў гульнёй «хавацца ад Расіі ў яе абдымках».
«Ён занадта любіць уладу, каб цалкам пайсці пад Маскву. У яго мысленне феадала. Яно нацыянальнае ў вельмі малой ступені. Ён адбудаваў свой феод і не збіраецца нікому аддаваць. (…) Ні Ціханоўскай, ні Пуціну, ні Байдэну. Чалавек у 21-м стагоддзі — такі феадал 13-га стагоддзя».
Глядзіце цалкам:
Цяпер чытаюць
«Людзі хочуць перамоваў з тымі, хто марыць іх знішчыць фізічна». Гутарка з Аляксандрам Кабанавым пра жыццё, «Белпол» і разыходжанне з Пятрухіным3
Каментары